Prawo do ulgi termomodernizacyjnej ma podatnik, który m.in.:
- jest właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego,
- ponosił wydatki na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku,
- zakończy ww. przedsięwzięcie termomodernizacyjne w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniósł pierwszy wydatek,
- uzyskał w danym roku dochód opodatkowany wg skali podatkowej, 19% podatkiem liniowym lub przychód opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Ulga termomodernizacyjna przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202, z późn. zm.).
Zatem podstawową przesłanką, której spełnienie jest niezbędne do zastosowania przedmiotowej ulgi jest to, że poniesione wydatki muszą być związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego budynku, który już istnieje. W konsekwencji, jeżeli podatnik ponosi wydatki termomodernizacyjne, które tylko w części dotyczą budynku istniejącego, to tylko ta część brana jest pod uwagę przy ustalaniu kwoty odliczenia na zasadach określonych w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Nota prawna:
NEX nie ponosi odpowiedzialności za stosowanie w praktyce informacji objętych powyższym materiałem. Materiał niniejszy ma charakter informacyjny i nie stanowi porady prawnej ani podatkowej.
