Estoński CIT to uproszczona forma opodatkowania, która oferuje szereg korzyści dla przedsiębiorstw. Jednym z ważnych aspektów tej formy opodatkowania jest sposób rozliczania strat podatkowych poniesionych przed przystąpieniem do opodatkowania ryczałtem. W niniejszym artykule omówimy szczególne zasady odliczania strat podatkowych, jakie obowiązują podatników wybierających Estoński CIT.
Estoński CIT - utrata prawa do odliczenia straty
Podatnik wybierający ryczałt od dochodów spółek, który w latach podatkowych poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem osiągnął stratę ze źródła przychodów, traci prawo do odliczenia tej straty na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT. Oznacza to, że podatnik nie może odliczać strat osiągniętych przed pierwszym rokiem opodatkowania ryczałtem od dochodów uzyskiwanych w okresie opodatkowania ryczałtem oraz po jego zakończeniu.
Art. 7 ust. 5 ustawy o CIT:
"Podatnik może odliczyć stratę poniesioną w danym roku podatkowym od dochodów uzyskanych w pięciu kolejnych latach podatkowych, z tym że wysokość odliczenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty."
Szczególne zasady odliczenia straty
Art. 7 ust. 7 ustawy o CIT:
"Podatnik, który wybrał opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek, a w latach podatkowych poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem osiągnął stratę ze źródła przychodów i był uprawniony do odliczenia tej straty na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, ale zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT nie mógł jej w pełni odliczyć (pozostała nieodliczona część straty) nabywa prawo do rozliczenia tej nieodliczonej straty na podstawie art. 7 ust. 7 poprzez obniżenie dochodu (z danego źródła przychodu) uzyskanego w dwóch latach podatkowych bezpośrednio poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem."
Strata nieodliczona na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy o CIT może zostać w całości odliczona na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy o CIT, o ile podatnik wypracował dochód pozwalający na takie pełne odliczenie.
Warunki odliczenia straty w Estońskim CIT
Estoński CIT- zasady odliczenia straty podatkowej - odliczenie straty od dochodu osiągniętego w roku podatkowym poprzedzającym pierwszy rok stosowania ryczałtu, podatnik dokonuje w zeznaniu podatkowym składanym za ten rok podatkowy. Dokonując odliczenia straty za drugi rok bezpośrednio poprzedzający pierwszy rok stosowania ryczałtu, podatnik jest zobowiązany złożyć korektę zeznania podatkowego.
Rozliczenie straty może być dokonane pod warunkiem stosowania ryczałtu przez okres co najmniej czterech lat podatkowych (bezpośrednio po sobie następujące lata opodatkowania ryczałtem).
Art. 7 ust. 7 ustawy o CIT:
"Rozliczenie straty może być dokonane pod warunkiem stosowania ryczałtu przez okres co najmniej czterech lat podatkowych. W przypadku niedotrzymania tego warunku, podatnik traci prawo do odliczenia straty od dnia, w którym skorzystał z tej możliwości, w związku z czym jest zobowiązany do zapłaty należnego podatku wraz z odsetkami za zwłokę oraz skorygowania dokonanego wcześniej odliczenia, poprzez złożenie stosownej korekty zeznania podatkowego za lata, w których dokonał tego odliczenia."
W przypadku niedotrzymania warunku stosowania opodatkowania ryczałtem przez okres co najmniej czterech lat podatkowych (np. w przypadku zakończenia opodatkowania ryczałtem po roku jego stosowania), podatnik traci prawo do odliczenia straty od dnia, w którym skorzystał z tej możliwości, w związku z czym jest zobowiązany do zapłaty należnego podatku wraz z odsetkami za zwłokę oraz skorygowania dokonanego wcześniej odliczenia, poprzez złożenie stosownej korekty zeznania podatkowego za lata, w których dokonał tego odliczenia.
Przykład rozliczenia straty
Podatnik wybiera opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek począwszy od stycznia 2022 roku. Rok podatkowy podatnika pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Dochody oraz straty podatnika w jednym źródle przychodów kształtowały się w okresie 2016-2021 w sposób następujący:
Rok 2016: Strata 10 mln zł
Rok 2017: Dochód 5 mln zł
Rok 2018: Strata 8 mln zł
Rok 2019: Dochód 2 mln zł
Rok 2020: Dochód 3 mln zł
Rok 2021: Dochód 8 mln zł
Tabela rozliczenia strat:
Rok | Dochód/Strata (mln zł) | Rozliczenie straty (art. 7 ust. 5) (mln zł) | Rozliczenie straty (art. 7 ust. 7) (mln zł) | Dochód po odliczeniu straty (mln zł) |
2016 | (10) | - | - | - |
2017 | 5 | (5) | - | - |
2018 | (8) | - | (4) | - |
2019 | 2 | (2) | - | - |
2020 | 3 | (3) | - | - |
2021 | 8 | (4) | - | - |
Po rozliczeniu dochodu za 2021 r. i strat z okresu 2016-2021, podatnik posiada nierozliczoną stratę w kwocie 4 mln zł (połowa straty z roku 2018). Strata ta, na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, mogłaby zostać rozliczona nie później niż w rozliczeniu za rok 2023. Podatnik odlicza stratę podatkową (4 mln zł) w rozliczeniu za rok 2021 na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy o CIT. Odliczenie jest nieograniczone (w odróżnieniu od rozliczenia na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy o CIT), dzięki czemu strata może zostać rozliczona w wysokości odpowiadającej 100% jej wartości.
Estoński CIT- zasady odliczenia straty podatkowej - podsumowanie
Estoński CIT oferuje uproszczone zasady opodatkowania, które mogą być korzystne dla wielu przedsiębiorstw. Jednak wybór tej formy opodatkowania wiąże się z utratą prawa do odliczenia strat podatkowych poniesionych przed pierwszym rokiem opodatkowania ryczałtem. Przepisy umożliwiają jednak odliczenie nieodliczonych strat na specjalnych zasadach, co może być korzystne dla podatników posiadających nierozliczone straty z lat poprzedzających okres opodatkowania ryczałtem. Przed podjęciem decyzji o wyborze Estońskiego CIT, warto dokładnie przeanalizować swoją sytuację podatkową i skonsultować się z doradcą podatkowym.
